- kolokować
- {{stl_3}}kolokować {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}kɔlɔkɔvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_14}}kollokieren {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
kolokować
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
kolokować — ndk IV, kolokowaćkuję, kolokowaćkujesz, kolokowaćkuj, kolokowaćował, kolokowaćowany hist. «osadzać, lokować kogoś jako wierzyciela wspólnie z innymi wierzycielami na części majątku dłużnika» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
kolokowanie — n I rzecz. od kolokować … Słownik języka polskiego
